بیبی باکس بیبی باکس
  • صفحه اصلی
  • بارداری و زایمان
  • نوزاد
  • کودک
  • نوجوان
  • تغذیه و سلامت
  • سرگرمی و بازی
    ورود

    ورود

    بیبی باکس
    ورود

    ورود

    کودک

    01ژوئن

    8 راه برای جلوگیری از  قلدری در کودکان

    ژوئن 1, 2020 وارش رنجبر کودک, نوجوان 43

    نکاتی درباره بزرگ کردن کودکان مهربان و همدل

    هیچ چیز بدتر از تماس تلفنی از معلم یا مدیر مدرسه نیست که به شما اطلاع دهد فرزند شما در مدرسه بچه های دیگر را مورد آزار و اذیت قرار داده است. با وجود تمام تلاش های احتمالیتان ، ​​فرزند شما آموخته است که کنترل ، ارعاب و آزار و اذیت دیگران به او کمک می کند تا آنچه را می خواهد به دست آورد.

    این موضوع ممکن است تکان دهنده و غیرقابل تحمل به نظر برسد که کودکی که دوستش دارید برای رسیدن به خواسته هایش به قلدری برای دیگران متوسل شود. اما حقیقت این است که قلدرها به هر شکل و اندازه ای وجود دارند  و حتی بچه های بهترین والدین می توانند قلدر شوند ، به خصوص اگر فکر کنند می توانند با آنها فاصله بگیرند.

    هر کودکی قادر به قلدری کردن برای دیگران است ، حتی آن دسته از بچه ها که فاکتور خطری ندارند. اما ، مواردی وجود دارد که می توانید انجام دهید تا مطمئن شوید فرزند شما با احترام و مهربانی با دیگران رفتار می کند. در اینجا هشت روش وجود دارد که می توانید از قلدری کودک خود جلوگیری کنید.

     فرزند خود را دوست بدارید

    این کار به اندازه کافی ساده به نظر می رسد ، اما بسیاری از والدین به طور جدی در زندگی فرزندشان مشارکت نمی کنند. درعوض ، آنها زمان بیشتری را صرف کارگردانی و تصحیح اشکالات نسبت به گوش دادن و آشنایی با بچه های خود می کنند. خیلی مهم است که والدین به فعالیت ها و آموزش های فرزندان خود توجه کنند. بنابراین ، وقت بگذارید تا بفهمید فرزندان شما  چه کسانی هستند.

    به فرزند خود بیاموزید که به دیگران احترام بگذارد

    مطمئن شوید فرزند شما می داند که همه افراد منحصر به فرد هستند و با همه باید با مهربانی رفتار کرد. همچنین ، انتظارات روشنی را در مورد نحوه رفتار با مردم ، به ویژه کسانی که به نوعی با یکدیگر متفاوت هستند ، تنظیم کنید. اطمینان حاصل کنید که فرزندان شما می دانند که حتی اگر کسی را دوست ندارند ، این به معنای این نخواهد بود که حق دارند کسی را آزار دهند.باید به آنها آموزش دهید که هر شخصی سزاوار برخورد محترمانه است.

    پرخاشگری با خواهر و برادر را نادیده نگیرید

    در حالی که طبیعی است که خواهران و برادران یکدیگر را تا حدی  اذیت کنند ، رفتار مداوم نادرست ، چه کلامی و چه جسمی ، هرگز نباید نادیده گرفته شود. بسیاری اوقات ، بچه هایی که در خانه تحت فشار برادر و زورگوویی هایش باشند ، در مدرسه دیگران را مورد آزار و اذیت قرار می دهند. سایر اوقات ، خواهر و برادر غیر تهاجمی ، آن رفتار را به بچه های دیگر مدرسه منتقل می کنند. حتی اگر زورگویی به خانه محدود شود ، باید به زورگویی با خواهران و برادران رسیدگی شود زیرا عواقب قابل توجهی دارد.

    با دوستان فرزندتان آشنا شوید

    دوستان فرزندتان را به خانه خود دعوت کنید و یا از خانواده  آنها دعوت کنید تا با شما شام  بخورند. حتی هر از گاهی به کارپول ( به اشتراک گذاشتن یک خودرو به این هدف که مسیری را با بیش از یک نفر باهم سوار خودرو باشید می گویند) فکر کنید. شما در طی مسیر در وسیله نقلیه خود در مورد فرزندان ، دوستانشان و مدرسه  چیزهای زیادی خواهید فهمید و اگر فرزند شما با قلدری رفتار میکند یا با کودک قلدری دوستی برقرار کرده است ، حتماً با فرزند خود در مورد آنچه محترمانه و مهربانانه است و آنچه  غیر محترمانه است صحبت کنید.

    فقط مراقب باشید بیش از حد بر انتخاب فرزندتان کنترل نکنید زیرا این امر می تواند باعث آتش سوزی شود. بجای اینکه درخواست کنید با چه کسی وقت خود را سپری کند ، سعی کنید فرزندتان را از در دوستی هایش راهنمایی کنید. در ضمن مراقب رفتار محافظه کارانه ​​باشید. به یاد داشته باشید ، دوستان فرزندان شما غالباً تأثیر زیادی بر رفتار کودک شما می گذارند و فشار همسالان روی یکدیگر ، نیرویی بسیار قوی است.

    با بچه های خود در مورد قلدری صحبت کنید

    ارتباط مداوم ، کلید اصلی فرزندپروری خوب است و به ویژه در مورد پیشگیری از قلدری بسیار مهم است. به یاد داشته باشید ، شما نمی توانید فرزندان خود را از هرگونه نفوذ مخرب ایمن کنید ، اما می توانید با صحبت کردن با آنها در مورد زورگویی ، آنها را برای شرایط سخت آماده کنید. مطمئن باشید فرزندانتان می دانند که زندگی پر از تفاوت است. فقط اطمینان حاصل کنید که آنها می دانند که چگونه می توانند در این شرایط به طور مؤثر رفتار کنند. ضرب و شتم ، فریاد زدن و سرزنش کردن هرگز جواب نمی دهد.

    همدلی را پرورش دهید

    بسیاری از افراد قلدر توانایی همدلی ندارند. در نتیجه ،در فعالیت های بچه های خود مشارکت کنید تا بدانید که رفتار آنها چه تاثیری بر دیگران می گذارد. حتما از فرزندتان سؤال کنید که در یک وضعیت مشابه چگونه رفتار می کنند؟ و هنگامی که می بینند افراد دیگری صدمه دیده و یا به کمک نیاز دارند ، خاطرنشان کنید و فرزند خود را ترغیب کنید تا به نوعی کمک کننده باشند . راه دیگر برای ایجاد همدلی کمک به فرزند شما در پردازش احساسات خودش است. بسیاری اوقات ، درک این که دیگران چگونه احساس می کنند ، خیلی سخت است اما کمکشان کنید این کار باعث میشود  شناختن احساسات خودشان را در ابتدا یاد بگیرند. اگر کودک شما بتواند احساسات خود را شناسایی کند ، در این صورت او قادر به تشخیص احساسات دیگران خواهد بود.

     

    علائم زورگویی را بدانید

    دانستن علائم زورگویی نه تنها مهم است و می تواند از قلدری دیگران با کودک شما جلوگیری کند بلکه برای سلامتی و امنیت فرزند شما نیز مهم است. بعضی اوقات بچه ها دیگران را مورد آزار و اذیت قرار می دهند زیرا آنها نیز مورد آزار و اذیت قرار می گیرند یا گرفته اند. اطمینان حاصل کنید که اگر فرزند خود را در شرایط زورگویی مشاهده کردید چگونه می توانید چرخه زورگویی را متوقف کنید.

    هیچ چیز بدتر از تلاش برای مقابله با رفتار زورگویانه فرزند شما نیست در حالی که میبینید او دیگران را مورد آزار و اذیت قرار می دهد.

     

    فوراً به رفتار مشمول زورگویی پایان دهید

    اگر فهمید که فرزند شما قلدر است یا در فضای قلدر منشانه ای قرار دارد ، برای پایان دادن به زورگویی باید یکباره اقداماتی انجام دهید. شما باید اقدامات سریع با عواقب مناسب انجام دهید و اگر قلدری به مدرسه گزارش شد ، با مسئولان همکاری کنید تا هرگونه اعمال انضباطی را که فرزند شما دریافت می کند ، شما هم اعمال کنید. به همان اندازه که دشوار است ، مهم است که فرزندان شما به دلیل رفتار قلدری عواقب خود را دریافت کنند. سعی نکنید به آنها فرصت بدهید زیرا  آنها هرگز از این تجربه درس نخواهند گرفت.

     

     

     

    بیشتر بخوانید
    29آوریل

    “لباس بازی” برای خلاقیت کودکانتان را فراموش نکنید

    آوریل 29, 2020 وارش رنجبر سرگرمی و بازی, کودک 49

    تاثیر پوشیدن لباس مشاغل در تربیت کودکان

    کودکان در سنین مختلف ازپوشیدن لباس های خاص و بازی کردن در نقش های نمایشی لذت می برند. مغز کودک شما وقتی او لباس های خاص می پوشد و مثلا اژدها ، شاهزاده خانم یا پلیس و آتش نشان و دکتر و جنگلبان می شود ، ، به شدت با خلاقیت بالایی روبرو می شود!

    و اگرچه ممکن است برای شما صرفا به عنوان یک بازی ساده به نظر بیاید ، اما هنگامی که فرزند شما در آن نقش ها وارد می شود ، مغز او به شکلی بیشتر از آنچه می توانید تصور  کنید در حال پیشرفت است. همانطور که مربیان دوران کودکی می دانند ، بازی کار کودک است و کودکان از طریق بازی ” لباس پوشیدن ” به  لحاظ شناختی ، جسمی ، اجتماعی و عاطفی بسیار سود می برند.

    در اینجا 10 مزیت ” لباس بازی ” برای بچه ها آورده شده است:

    • ساختار مغز

    ” لباس بازی ” مغز و حافظه فرزند شما را درگیر می کند. بازی نمایشی بچه ها را ملزم می کند تا آنچه را دیده یا شنیده اند به خاطر بیاورند. به طور مثال آنها می دانندکه برای کارهای خانه ، چگونه از رفتار مادر و پدرشان تقلید کنند و  یا آنها جزئیات داستان های افسانه ای را که قبل از اجرای آن شنیده اند به یاد می آورند.

    • ساختار واژگان

    کودک تصمیم می گیرد شخصیت لباسی که پوشیده است  چه بگوید. بنابراین ” لباس بازی ” این  امکان را به آنها می دهد که واژگان خودرا با کلمات و عباراتی که ممکن است در داستان شنیده باشند ، گسترش دهند ، اگر دقت کنید معمولاً در این گونه بازی ها آنها از کلماتی استفاده می کنند که قبلا نمی کردند. در نتیجه کودکان ممکن است شروع به استفاده از این کلمات جدید در مکالمات روزمره خود کنند.

    • حل مسئله

    چه کسی دکتر می شود؟ چه کسی صبور است؟ کودکان باید هنگام تصمیم گیری در مورد لباس شخصیتشان تصمیم بگیرند. آنها هنگام تصمیم گیری در مورد عناصر لباس و پیشنهاد هر شخصیت برای انجام یک سناریو ، مشکلات حل مسئله را تمرین می کنند.

    •  همدلی

    هنگامی که کودک مشغول بازیگری است ، به او کمک می کند تا جهان را از طریق چشمان دیگری ببیند که باعث افزایش همدلی می شود . خواه نقش  والدی باشد که فرزند خود را پرورش می دهد یا  پزشکی باشد که مسوولیت مراقبت از یک بیمار آسیب دیده را به عهده دارد و یا آتش نشان که فردی را از آتش نجات میدهد. بازی نمایشی به کودکان کمک می کند تا نقشی را که یاران ما در زندگی ما بازی می کنند درک کنند.

    •  رشد عاطفی

    کودکان دائماً با موقعیت های ترسناکی روبرو می شوند که درست درکش نمی کنند ، خواه شاهد یک تصادف در زندگی واقعی باشند ، یا دیدن تصاویر خشن در تلویزیون. کودکان ترس های خود را از طریق بازی ، که به آنها کمک می کند تا جهان را درک کنند ، پردازش می کنند و بر احساس ناتوانی خود غلبه می کنند.

    ما با اجازه ” لباس بازی ” دادن به کودکان می توانیم کمک کنیم بر ترس خود را غلبه کنند و اینگونه  ما به رشد عاطفی آنها کمک می کنیم.

    • مهارت حرکتی

    کودکان با پوشیدن لباس های مشاغل و شخصیت های کارتونی مهارت های حرکتی خوبی پیدا خواهند کرد. آنها در هنگام نقش بازی از مهارت های حرکتی خود  استفاده می کنند ، خواه مانند یک ابرقهرمان در حال پرش باشند یا مثل یک بازیکن بیس بال در حال دویدن باشند یا مثل یک پلیس در حال تعقیب.

    • اکتشاف جنسیتی

    هنگامی که کودکان لباس  شخصیت هایی  را انتخاب می کنند ، می توانند هویت های جنسیتی مختلف و رفتارهای آن شخصیت ها را کشف کنند. شاید بیشتر پسرها غالباً  بخواهند ابرقهرمانان ، آتش نشانان یا دزدان دریایی باشند و دختران غالباً بخواهند جن و شاهزاده و پری دریایی باشند اما کاملا طبیعی است که کودکان هنگام یادگیری در مورد جهان ، نقش های جنسیتی مختلفی را امتحان کنند. یادتان باشد کودک هرگز نباید بخاطر بازی کردن نقش جنسیت خاصی مورد تمسخر قرار گیرد.

    • تقلید

    کودکان به طور طبیعی موجودات مقلدی هستند. آنها با تقلید از زندگی بزرگسالان و سایر اطرافیان ، درباره جهان می آموزند. کودکان از طریق لباس پوشیدن و بازی دراماتیک چشمگیر ، زندگی دیگران را با تقلید از اعمال ، احساسات و سخنانشان کشف می کنند.

    • جامعه پذیری

    ” لباس بازی ” باعث ترغیب همکاری و نوبت دهی می شود. کودکان یاد می گیرند که چگونه مذاکره کنند ، زیرا آنها در مورد داستان ها و قوانین به توافق می رسند. آنها به دیگران علاقه نشان می دهند و یاد می گیرند که چگونه باید بدهند.

    • تخیل

    تصورات کودکان بی حد و حصر است ، و هنوز توسط  “واقعیت ها” ی جهان سخت نشده و محدود نشده است. رودولف اشتاینر ، بنیانگذار آموزش والدورف معتقد بود که بازی خیالی در اوایل کودکی ، کلید تفکر خلاق در سالهای بزرگسالی است.

    هنگامی که کودکان درگیر ” لباس بازی ” هستند ، به تصورات آنها سلطنت آزاد داده می شود. هیچ محدودیتی برای اینکه چه کسی ، کجا و یا چه چیزی می توانند باشند وجود نخواهد داشت.بنابراین آزادشان بگذارید تا رشد کنند.

    آرزو می کنم ساعت های سرگرم کننده ای با  ” لباس بازی ” برای بچه ها در زندگیتان به ارمغان بیاورید!

     

     

    آخرین مطالب

    • آخرین اطلاعات برای والدین درمورد کرونا ویروس
    • 8 راه برای جلوگیری از  قلدری در کودکان
    • “لباس بازی” برای خلاقیت کودکانتان را فراموش نکنید
    • تغذیه کودک تا یکسالگی
    • چگونه به کودک خود درست صحبت کردن را بیاموزید
    بیشتر بخوانید
    06آوریل

    چگونه به کودک خود درست صحبت کردن را بیاموزید

    آوریل 6, 2020 وارش رنجبر پدر و مادر, کودک, نوجوان 39

     

     

    صحبت کردن در مورد عقاید ، اظهار نظرهای ناراحت کننده و حرکات بی ادبانه توسط کودکان یک شکایت رایج در بین والدین است و در صورت عدم تأیید رفتار ممکن است باعث ایجاد برخی مشکلات در خانواده شود. والدین و مراقبین کودکان چه کاری می توانند برای متوقف کردن این رفتار غیرقابل قبول انجام دهند؟ در اینجا چند نکته آورده شده است:

    از آنچه در اطراف کودکتان اتفاق می افتد آگاه باشید

    چه نوع رفتارهایی با  فرزند شما صورت میگیرد ؟ چقدر طعنه ، دعوا و زبان نامناسب در معرض دید اوست ؟ کودکان از والدین خود الگوبرداری می کنند و اگر رفتارهای نامطلوبی از خود نشان می دهید ، پس کودک شما حتماً آنها را تکرار خواهد کرد. اگر اطمینان دارید خانه شما جایی نیست که فرزند شما از این گونه رفتارها در حال الگوبرداری  است ، به سایر محیط های او نیز توجه کنید ، مانند نحوه رفتار مراقبین او با یکدیگر  و نحوه صحبت بستگان با یکدیگر. اگر متوجه شدید که محیطی وجود دارد که رفتارهای بد از آنجا ناشی می شود ، ممکن است مجبور شوید محیط را تغییر دهید.

    به احساسات فرزندتان توجه کنید

    غالباً وقتی کودک با ناراحتی صحبت می کند ، واقعاً احساس خشم ، ناامیدی ، ترس یا صدمه کرده است . صحبت کردن با شما به او اطمینان می دهد که به او توجه خواهید کرد. ممکن است کودک شما احساس نادیده گرفته شدن یا رها شدن کند و فقط برای جلب توجه شما به آن رفتار متوسل شود.

    رفتار پیش بینی شده را ایجاد کنید و جایگزین های خود را ارائه دهید

    به بچه ها بیاموزید که صحبت کردن با چه ادبیاتی مجاز نیست و گزینه هایی را برای آنچه گفته شده مجاز است به او پیشنهاد دهید . به سادگی بگویید: “صحبت کردن به این روش مجاز نیست” و یک مثال مناسب برای بیان جمله را ارائه کنید. محکم  و قاطع باشید و این انتظارات را با همه مراقبین او هماهنگ کنید.

    ثبات ، کلید اصلی تغییر رفتار هاست. یک روش جایگزین و مودبانه برای استفاده از زبان به کودکان نشان دهید.

    پیامدهای را آموزش دهید

    این درس مهم باید به گونه ای انجام شود که توسط یک کودک درک شود. بنابراین بزرگسالان به سادگی می توانند بگویند: “من قصد ندارم با شما صحبت كنم یا تا زمانی که با این لحن با من صحبت کنید نمیتوانم گوش كنم. هنگامی كه تو لحن صحبت کردنت را  تغییر دهی ، من خوشحال می شوم كه گوش كنم.” والدین و مراقبین همیشه باید به کودک گوش دهند و توجه کنند که کودک لحن خود را تغییر دهد.

    روشهای مناسب ارتباطی را آموزش دهید

    بعضی اوقات ، کودکان واقعاً نمی دانند چگونه به درستی چیزی را بخواهند یا ارتباط برقرار کنند. در یک زمان و شرایط مناسب ( و نه وقتی کودک و بزرگسال یک مکالمه را باهم پشت سر گذاشته اند) ، با آرامش به یک کودک توضیح دهید که چگونه ارتباط صحیح برقرار کند. پاداش توانایی فرزند خود را به درستی با تقویت مثبت به او بدهید . با این حال ، مطمئن باشید که آنها درک می کنند که سؤال کردن با احترام هنوز هم لزوماً به معنای رسیدن به نتیجه مورد نظرشان نیست. از رفتارهای خوب فرزندتان ستایش کنید. مثلا شما می توانید بگویید “من واقعاً روشی را که شما برای بازی با  IPad  درخواست کرده اید را دوست دارم اما الان زمان شام است.”

    به فرزند خود بیاموزید که چگونه ناامیدی و ناکامی را برطرف کند

    بسیاری از اوقات صحبت کردن با کودک ممکن است باعث شود که احساس ناامیدی یا عصبانیت کند. به کودک خود روشهای مقابله یا حتی ابراز ناامیدی یا نارضایتی را بیاموزید. کودک خود را تشویق کنید تا ناامیدی و احساس غم و اندوه را ابراز کند و این احساسات را از بین نبرد تا بعداً منفجر نشود.

     بازی نقش

    او باید یاد بگیرد که واکنش ها / رفتارهای نامناسب همیشه با عذرخواهی و تلاش برای انتقال مجدد ارتباطات با لحنی غیر “تند” ادامه پیدا کند. با فرزندتان راه های جایگزین برای صحبت در موقعیت های خاص را بازی کنید و آن را سرگرم کننده و جذاب کنید. کودکان تمایل بیشتری به شرکت در بازی های احمقانه دارند و وقتی زمان برقراری ارتباط صحیح است ، بازی ها را به خاطر می آورند.

     

     

     

    بیشتر بخوانید
    01مارس

    نحوه جلوگیری از مکیدن انگشت شست در کودکان

    مارس 1, 2020 وارش رنجبر کودک, نوزاد 31

    احتمالاً کودک شما مکیدن انگشت شست خود را در رحم شروع کرده است و به عنوان یک عادت ادامه داده است. وقتی کودکمان کوچک است ، طبیعی است که انگشت یا انگشت شست را در دهان خود بکند و از آن به عنوان روشی برای آرام کردن یا خوابیدن استفاده کند. در آن سن ، هیچ آسیبی با این عادت به آنها نمی رسد. با این حال ، اگر متوجه شدید کودک خردسال عادت به این کار را دارد تداوم میبخشد ، برای جایگزین  پستانک را در نظر بگیرید. اگرچه پستانک ها می توانند همین مشکلات را ایجاد کنند اما شکستن این عادت راحت تر است.

    هنگامی که نوزاد به مرحله کودک نو پا بودن رسید ، مکیدن انگشت شست اغلب به تنهایی از بین می رود. با این حال ، برخی از بچه های بزرگتر آن را جایگزین عادات دیگر ، مانند گاز گرفتن  می کنند.

    اگر از مکیدن انگشت شست به عنوان یک مهارت مقابله ای استفاده شود ، کودک در سنین 2 تا 4 سالگی شروع به امتحان روش های دیگر می کند. به عنوان مثال ، رشد مهارت های زبانی اغلب به طور طبیعی تمرین مکیدن انگشت شست را پایان می دهد.

    اگر این رفتار تا سالهای پیش دبستانی ادامه یابد ، مسائلی می تواند با مکیدن انگشت شست و مکیدن پستانک ایجاد شود. اگر كودك به طور طبيعي عمل را متوقف نكرد ، مي تواند منجر به بروز مشکلات رشد ، چه در دهان و چه در گفتار شود.

    اگرچه فشار همسالان در مدرسه معمولاً وقتی کودک 5 یا 6 ساله شد ، این عادت را کاهش می دهد ، ممکن است والدین بخواهند مدت ها قبل از آن زمان ، جلوی مکیدن انگشت شست را بگیرند.

    مشکلات بالقوه دندانپزشکی در اثر مکیدن انگشتان دست

    مکیدن انگشتان  می تواند بر روی دهان و فک کودک تا 2 سالگی تأثیر بگذارد. مکیدن به بافت نرم سقف دهان کودک و همچنین به طرفین فک فوقانی فشار می آورد. هنگامی که این اتفاق می افتد ، فک فوقانی می تواند باریک شود، که از بسته شدن مناسب دندان در هنگام بسته شدن فک جلوگیری می کند . باریک شدن فک همچنین می تواند منجر به مشکلات گفتاری شود.

    با بزرگ شدن کودک ، شکاف بین دندانهای بالا و پایین می تواند از مکیدن انگشت شست ایجاد شود. در این مرحله ، ساختار فک تغییر کرده است و احتمالاً عضلات زبان به درستی رشد نکرده اند.

    هنگامی که کودک انگشتان دست خود را بمکد ، می تواند ظاهر “دندانهای دم” را ایجاد کند.

    شدت مشکلات جسمی ناشی از این عادت بستگی به این دارد که کودک با چه سرعتی انگشت شست خود را می خورد. اگر آنها به راحتی انگشت شست خود را در دهان خود قرار دهند بدون اینکه خیلی زیاد مکش کنند ، احتمالاً کمتر از کسی که یک مکیدن فعال انجام می دهد مشکل خواهد داشت.

    به چگونگی مکیدن انگشت شست کودک خود به دقت نگاه کنید. اگر متوجه مکیدن شدید شدید ، زودتر حرکتی برای مهار این عادت انجام دهید. مطالعه ای در سال 2016 که در مجله دندانپزشکی کودکان منتشر شده است نشان می دهد که  قرار گرفتن ناقص دندان هنگام بسته شدن فک ها در کودکان از عوارض مکیدن انگشتان است.  با این حال ، همان مطالعه نشان می دهد که وقتی کودکان از چهار سالگی مکیدن انگشتان دست را متوقف می کنند ، ممکن است هیچگونه مشکلات فک یا دندان نداشته باشند.

    مهم است که به پزشک و دندانپزشک کودک خود در مورد عادت مکیدن انگشت شست خود بگویید. شناسایی زود هنگام مشکلات برای حل آنها مهم است.

    نحوه پرداختن به مکیدن انگشت شست

    در نهایت این به عهده فرزند شما است که عادت مکیدن انگشت شست را بشکند. با این وجود چندین نکته وجود دارد که والدین باید در نظر داشته باشند ، زیرا آنها هستند که سعی می کنند کودک را از مکیدن انگشت شست خود منصرف کنند . بنابراین چند راهکار زیر را امتحان کنید.

    آرام باشید

    فریاد زدن یا اصرار برای اینکه فرزند شما از مکیدن انگشت شست خود جلوگیری کند مفید نیست. اگرچه ممکن است نگران آسیبهای احتمالی آنها به دندیانهایشان یا تمام میکروبهایی که با این کار در دهانشان می گذارند  باشید اما ناراحت شدن از کودک به احتمال زیاد منجر به همکاری او نخواهد شد.

    ایجاد یک تنوع

    وقتی دیدید کودکتان در حال مکیدن انگشت شست خود  است ، به آنها کاری بدهید که با دستانشان انجام دهند. اگر کودک شما وقتی عصبی است ، انگشت شست خود را می خورد ، به آنها توپ نرم بدهید تا به آن فشار بیاورد.

    اگر هنگام بی حوصلگی انگشت شست خود را می خورد ، کودک خود را تشویق کنید که یک تصویر را ببیند ، توپ را به جلو و عقب بیندازد ، یا با انگشت نقاشی کند – هر چیزی که دست های کوچک خود را مشغول نگه می دارد.

    زیاد تشویق کنید

    هر وقت دیدید فرزندتان انگشت شست را از روی دهان خود بیرون می کند ، به شدت ستایشش کنید. حتما چیزی بگویید ، “کار بزرگی کردی که  انگشت شستت را از دهان خود درآوردی” یا  ” کارت عالی بود!”

    مهارتهای جدید مقابله را آموزش دهید

    احتمالاً وقتی فرزند شما در حال مکیدن انگشت شست خود است می خواهد با احساس ترس ، اضطراب ، غم و اندوه و اضطراب کنار بیاید. مهم است که به آنها کمک کنید استراتژی های دیگری را برای مقابله با احساسات ناراحت کننده یاد بگیرند. زدن لوسیونی که بوی خوبی دارد روی دستهای کودک  ، گوش دادن به موسیقی یا انجام حرکات ساده یوگا برای بچه ها نیز می تواند به کودک کمک کند تا احساس بهتری داشته باشد و می تواند به عنوان راهی برای مقابله با مکیدن انگشت شست جایگزین شود.

    آن را برجسته کنید

    اگرچه شما نمی خواهید توجه زیادی به مکیدن انگشتان دست انجام دهید (ممکن است کودک شما این کار را بیشتر انجام دهد تا عکس العمل شما را ببیند) ، اما ممکن است کودک شما حتی نداند که این کار را انجام می دهد .

    گفتن ” انگشت شست نه” ممکن است یادآوری خوبی برای کمک به فرزند شما در مورد این عادت باشد. شما همچنین می توانید   جملات دیگری بگویید ، “دهانت برای خوردن و صحبت کردن است و دستانت برای ساختن و بازی کردن “.

    پیامدها را توضیح دهید

    یک کودک 2 ساله احتمالا یک سخنرانی طولانی در مورد آسیب احتمالی دندان را نمیفهمد اما می توانید به یک کودک بزرگتر بگویید ، “مکیدن انگشت شست برای دندان های شما بد است.” شما همچنین می توانید بگویید ، “روی انگشت شست شما میکروب هایی وجود دارد که نباید در دهانتان بروند.”

    از ابزارها استفاده کنید

    ممکن است بخواهید یک پوشش پلاستیکی برای انگشت شست خریداری کنید. بیشتر بچه ها قادر نیستند  آنها را از انگشتان خود دور کنند ، این بدان معنی است که این ابزارها تقریباً در دو هفته باعث شکستن این عادت می شوند. با این حال ، نقاط ضعفی هم  وجود دارد. به عنوان مثال ، ممکن است برای بازی کردن بچه ها  یا خوردن غذا استفاده از دست را برای آنها محدود کنند.

    پاداش بدهید

    تقویت مثبت ممکن است کودک شما را ترغیب کند انگشتان خود را از دهان خود دور نگه دارد. یک جدول استیکر ( ستاره ها) درست کنید و در زمان های مشخصی در طول روز به او برچسب بدهید.

    طبیعی است که  شما نمی توانید تمام 24 ساعت به فرزندتان خیره شوید ، بنابراین هنگام دادن استیکر می توانید بگویید: “این یک برچسب است زیرا شما وقتی این بازی را انجام می دادید انگشت شست خود را نخوردید.” حتی ممکن است به آنها بگویید ، “وقتی پنج برچسب بگیری ، ما به پارک بازی خواهیم رفت ” ، اگر برای ماندن در مسیر احتیاج به چیزی بیش از برچسب دارند این روشها خوب است امتحانشان کنید.

    ترفندهای طعم

    داستانهای بسیاری در مورد والدین وجود دارد که فلفل تند یا سس داغ را روی انگشتان کودکان خود قرار می دهند تا ناامیدانه مکیدن را متوقف کنند. انجام اینگونه اقدامات شدید ایده خوبی نیست و می تواند برای بچه ها بسیار ناراحت کننده باشد. شاید بتوانید کمی سرکه را روی انگشت شست کودک امتحان کنید تا بدون خطرناک یا مضر بودن ، طعم آن متفاوت شود. همچنین سعی نکنید مهارت های مقابله فرزندتان را از بین ببرید تا زمانی که او حاضر به ترک آن نباشد.

    صبور باشید

    اگر فرزند شما هنوز کودک نوپا است ، بهترین کاری که می توانید انجام دهید صبور بودن است. اگرچه این که کودک شما انگشت شست خود را در دهان خود قرار می دهد ناامیدکننده و گاهی اوقات منزجر کننده است ، به یاد بیاورید که آنها در صورت آمادگی داشتن احتمالاً این رفتارها را به تنهایی متوقف می کنند.

    برای والدین می تواند استرس زا باشد که سعی کند عادت مکیدن انگشت شست را برای کودک خود ، بشکند. اگر فرزند شما پنج ساله یا بزرگتر است ، درمورد اقدامات بعدی که می توانید با پزشک متخصص اطفال یا دندانپزشک کودکان صحبت کنید. شنیدن هشدار از طرف دندانپزشک نیز می تواند به کودک انگیزه دهد تا از مکیدن انگشت شست جلوگیری کند.

    به خاطر داشته باشید که همه این استراتژی ها برای همه بچه ها کار نمی کند. برخی به سیستم های پاداش پاسخ می دهند و برخی دیگر پس از یادگیری در مورد چگونگی تأثیر آن روی دندان هایشان انگیزه می گیرند. به کار خود ادامه دهید اما با روند کار صبور باشید.

     

     

     

    بیشتر بخوانید
    24دسامبر

    نکات ایمنی و بهداشتی در غذای کودکان

    دسامبر 24, 2019 وارش رنجبر تغذیه و سلامت, کودک 32

    اول از همه یادتان باشد کودک خود را از مواد غذایی حساسیت زا در امان نگه دارید. نوزادان و کودکان خردسال به ویژه در مقابل باکتری هایی که می توانند مسمومیت غذایی ایجاد کنند ، آسیب پذیر هستند. اطمینان حاصل کنید که به دلیل طرز تهیه یا سرو غذا ، کودک شما در معرض خطر قرار نمی گیرد.

    همیشه دست های خود را قبل از تهیه غذا و بعد از لمس کردن گوشت خام ، مرغ ، ماهی و صدف ، سبزیجات خام و تخم مرغ بشویید.

    قبل از خوردن غذا مطمئن شوید که دست فرزندتان تمیز است.

    به فرزندان خود بیاموزید که بعد از دست زدن به حیوانات خانگی و رفتن به توالت و قبل از غذا دست های خود را بشویند.

    سطوح را تمیز نگه دارید و هرگونه حیوان خانگی را از مواد غذایی یا سطحی که مواد غذایی یا خوراکی در آن محل تهیه می شود ، دور نگه دارید..

    گوشت و تخم مرغ های خام را در یخچال و فریزر نگه دارید و از دیگر غذاها در یخچال ، از جمله گوشت های پخته شده یا آماده برای خوردن خودداری کنید – همیشه باید گوشت های خام را در ظروف تمیز و پوشیده در کف یخچال نگهداری کنید تا از ریزش قطره ها بر روی خوراکی های دیگر جلوگیری شود. .

    تمام مواد غذایی را به طور کامل طبخ کرده و آن را خنک کنید .

    غذاهایی که فرزند شما نیمی از آن را خورده است ، ذخیره و استفاده نکنید.

    میوه و سبزیجات مانند سیب و هویج را بشویید و پوست بگیرید.

    یاد بگیرید کدام غذاها را  نباید به کودکان و خردسالان داد.

     

    نگهداری و گرم کردن مجدد غذا برای کودکان

    هرچه سریعتر مواد غذایی را خنک کنید (در حالت ایده آل در مدت 1 تا 2 ساعت) و آن را درون یخچال یا فریزر بگذارید. مواد غذایی موجود در یخچال باید ظرف 2 روز خورده شود.

    برنج را در سریعترین زمان ممکن خنک کنید (همیشه ظرف 1 ساعت) و آن را درون یخچال یا فریزر بگذارید. برنج هایی که در یخچال قرار می گیرند باید در طی 24 ساعت خورده شوند و هرگز بیش از یکبار دوباره گرم نشوند.

    مواد غذایی منجمد باید قبل از گرم کردن کاملاً یخ زدایی شوند. امن ترین راه برای این کار ، گذاشتن آن در یخچال یک شب قبل یا استفاده از تنظیم یخ زدگی در مایکروویو است.

    هنگام گرم کردن غذا ، اطمینان حاصل کنید که جوش آمده باشد و قبل از دادن به کودک خنک شود. اگر از مایکروویو استفاده می کنید ، همیشه مواد غذایی را هم بزنید و دمای آن را برای تغذیه کودک خود بررسی کنید. بیش از یکبار غذای پخته شده را مجدداً گرم نکنید.

    برای خنک کردن سریع غذا ، آن را درون یک ظرف در دار قرار داده و آن را در زیر شیر آب سرد نگه دارید. هر چند وقت یکبار آن را هم بزنید تا به طور مداوم خنک شود.

    به یاد داشته باشید ، همیشه در هنگام غذا خوردن با فرزند خود باشید.

    بیشتر بخوانید
    10نوامبر

    استفاده از روش انضباط مثبت در تربیت کودک

    نوامبر 10, 2019 وارش رنجبر پدر و مادر, کودک 33

    اگر هرگز از مجازات های سنتی برای فرزند خود احساس راحتی نکرده اید ، ممکن است بخواهید ” نظم و انضباط مثبت ” را امتحان کنید. هدف از نظم و انضباط مثبت استفاده از تکنیک هایی مانند پیشگیری ، حواس پرتی و تغییر برای جلوگیری از انجام کارهایی است که شما نمی خواهید او  انجام دهد.

    طرفداران نظم و انضباط مثبت ادعا می کنند که این روش می تواند به تقویت پیوند و افزایش اعتماد بین والدین و فرزندان کمک کند. همچنین با این روش به فرزند خود یاد می دهید که می تواند بدون تهدید ، رشوه ، فریاد زدن یا تنبیه بدنی  لحظات دشوار را پشت سر بگذارد.

     

    مروری بر انضباط مثبت

    در اینجا چهار روش نظم و انضباط مثبت وجود دارد که می توانید در استراتژی های فرزندپروری خود بگنجانید:

     

    1. تغییر مسیر

    بچه های كوچك  توجه كمتری نسبت به بزرگسالان دارند ، بنابراین تغییر مسیر آنها به فعالیت دیگر دشوار نیست. اگر کودک نوپای شما با شیء خطرناک بازی می کند ، اسباب بازی دیگری را معرفی کنید که توجه او را به خود جلب کند. اگر این کار فایده ای نمی کند ، او را به اتاق دیگری ببرید یا به بیرون بروید تا توجه او را به سمت خود منحرف کنید.

    به یک کودک همواره باید بگویید که چه کاری می تواند انجام دهد ، نه کاری که او نمی تواند. بنابراین به جای اینکه به او بگوییم که دیگر نمی تواند تلویزیون تماشا کند ، به او بگویید که می تواند برای بازی به بیرون برود یا می تواند روی یک معما کار کند. تمرکز بر مثبت بودن می تواند بسیاری از استدلال ها و رفتارهای تنفر آمیز را کاهش دهد.

     

    1. تقویت مثبت

    از رفتار خوب فرزندتان ستایش کنید. اگر فرزند شما با دوست یا خواهر خود یک اسباب بازی به اشتراک می گذارد ، به او بگویید که چقدر سخاوتمند است. اگر فرزند شما نسبت به شخص دیگری مهربانی دارد ، به این نکته اشاره کنید که چه کار بزرگی انجام داده است.

    این توجه مثبت او را به تکرار آنچه كه درست انجام داده است ، تشویق می كند ، كارهایی را كه خلاف قوانین انجام داده است تقویت و تحلیل نکنید. وقتی فرزند شما قوانین را نقض می کند ، توضیح دهید که چگونه او می تواند در آینده انتخاب بهتری داشته باشد.

    مشکلات فرزندتان را با تقویت مثبت بهبود بخشید.

     

    1. از Time-In و نه Time-Out استفاده کنید

    اعلام زمان اتمام یک فعالیت ممکن است نتیجه مؤثر داشته باشد ، اما چون اغلب مورد استفاده قرار می گیرد ممکن است همیشه خوب نباشد. هنگامی که فرزند شما بدرفتاری می کند ، به جای اینکه او را تنهایی به اتاقش بفرستید ، یک کتاب برایش بخوانید  و این کار را ادامه دهید تا فرزند شما آرام شود و در صورت لزوم ، آماده عذرخواهی از رفتار خود شوید.

     

    4- از یادآوری های تک کلمه ای استفاده کنید

    به جای اینکه خواسته های خود را رو در روی فرزند خود قرار دهید (دست از کار نکش ! کتت را کنار بگذار ! اسباب بازی را به دوستت بده !) یک کلمه را با لحنی قاطع بگویید: راه برو . پالتو .  اشتراک گذاری . با این یادآوری ملایم ، او دفاعی نمی شود بلکه به یاد می آورد که رفتار مناسب چیست.

    اگر دائماً مسیر او را تغییر دهید یا به او بگویید که کار دیگری انجام دهد ، خودتان (و فرزندتان) را بازنده خواهید کرد. از قاطعانه نادیده گرفتن استفاده کنید .

    بعلاوه ، اگر فرزند شما مستعد توجه شما باشد ، به کودک نشان می دهد که شما همیشه نمی خواهید پاسخ دهید. بعلاوه ، اصول اصلی نظم و انضباط مثبت این است که بچه های بد وجود ندارند – فقط رفتار بد وجود دارد.

     

     

    بیشتر بخوانید
    14اکتبر

    تعیین بهترین راهها برای انضباط فرزندتان

    اکتبر 14, 2019 وارش رنجبر کودک, نوجوان 38

    خیلی مهم است که بدانید فقط یک روش درست برای نظم و انضباط در بچه ها وجود ندارد. روش های زیادی برای پرورش فرزند شاد و تبدیل شدن به یک فرد بزرگسال سالم وجود دارد.

    نظرات مختلفی در مورد اینکه رویکرد کدام روش مؤثرتر است یا انواع خاصی از نظم و انضباط در بچه ها چه تاثیری خواهد داشت ، وجود دارد ، بنابراین می توانید در مورد چگونگی تربیت فرزندان خود انتخاب های آگاهانه ای انجام دهید.

    در نهایت ، تلاش شما برای یافتن بهترین شیوه های نظم و انضباط باید در مورد پیدا کردن تکنیک های موثر آن باشد که برای خانواده شما قابلیت اجرایی داشته باشد. در اینجا پنج نکته وجود دارد که باید هنگام تصمیم گیری در مورد استراتژی های نظم و انضباط با فرزندان خود در نظر بگیرید.

    • حال و هوای فرزندتان را در نظر بگیرید

    خلق و خوی منحصر به فرد فرزند شما – همه توانایی ها ، ضعف ها و شخصیت او باید مورد توجه قرار گیرد –  آنچه برای یک کودک خوب است ، برای فرزند دیگر مؤثر نیست. برخی از بچه ها نیز نسبت به دیگران انگیزه بیشتری برای پاداش دارند. بنابراین وقت بگذارید تا واقعاً بفهمید که چه نوع روش هایی با کودک شما بهتر کار خواهد کرد.

    • خلق و خوی خود را در نظر بگیرید

    باید به خلق و خوی والدین نیز توجه شود و سپس ، تناسب بین خلق و خو ی خودتان و فرزند خود را بررسی کنید.

    به عنوان مثال ، اگر شما یک فرد ساکت و آرام هستید ، ممکن است رسیدگی به کودک خجالتی که از بازی با بلوک (جورچین)  لذت می برد ، آسان باشد. اما اگر کودکی با صدای زیاد و پر جنب و جوش دارید ، ممکن است مرتباً از سطح انرژی او غافل شوید.

    این می تواند به معنای این باشد که شما نسبت به رفتارهای خاص صبر کمتری دارید یا ممکن است به این معنا باشد که شما نسبت به برخی موارد بیش از حد سختگیر هستید. ایجاد آگاهی از خلق و خوی شما می تواند به فرزندآوری شما به روشی کمک کند که مهارتهای زندگی مورد نیاز خود را برای بزرگتر شدن به فرزندانتان آموزش دهد.

    همچنین مهم است که درباره خلق و خوی شریک زندگی خود نیز فکر کنید. اگر عقب نشینی کردید و شریک زندگی تان مانند بالا بود ، مهم است که یک استراتژی نظم و انضباط را پیدا کنید که برای هر دوی شما خوب باشد.

    • سبک تربیت خود را مشخص کنید

    چهار نوع اصلی از سبک های فرزندپروری وجود دارد. مقتدرانه ، سلطه گرا، بی تفاوت  و آسان گیر.

    مشخص کنید که در جهت کدام سبک حرکت می کنید. جوانب مثبت و منفی سبک فرزندپروری خود را ارزیابی کنید و تعیین کنید که آیا تغییراتی را که می خواهید در رویکرد خود برای نظم و انضباط ایجاد کنید امکان دارد یا خیر.

    تحقیقات نشان می دهد کودکانی که توسط والدین مقتدر پرورش یافته اند ، از نظر جسمی و عاطفی به بهترین وجه پیش میروند و بار می آیند. بنابراین در نظر بگیرید که چه گام هایی برای اتخاذ یک سبک فرزندپروری برداشته اید.

    •  پنج سبک نظم و انضباط را به خودتان آموزش دهید

    پنج نوع سبک اصلی برای نظم و انضباط وجود دارد. نظم و انضباط مثبت ، نظم و انضباط ملایم ، نظم مبتنی بر مرز ، اصلاح رفتار و مربیگری احساسات.

    مطمئناً زیرگروه های مختلفی وجود دارد و بعضی اوقات در کتابها یا نشریات مختلف نامهای دیگری به آنها داده می شود ، اما اینها انواع اصلی نظم و انضباط هستند. مساله اصلی این است که کدام استراتژی نظم و انضباط را استفاده کنید و کدام یک از آنها برای فرزندتان موثرترین است . باید فکر کنید شاید ترکیبی از چندین  سبک در مدیریت رفتار فرزند شما مؤثر باشد.

    •  استراتژی های مختلف انضباطی را آزمایش کنید

    بسته به سطح بلوغ و شرایط زندگی ، نیازهای انضباطی فرزند شما به مرور زمان تغییر می کند. یک استراتژی انضباطی که اکنون کار می کند ممکن است سال آینده عملی نباشد. به همین دلیل مهم است که همیشه با یک استراتژی جایگزین آماده باشید.

    هنگام امتحان کردن تاکتیک های جدید نظم و انضباط ، مانند نادیده گرفتن برخی از رفتارها یا از بین بردن امتیازات ، ممکن است رفتار فرزندتان قبل از بهتر شدن کمی بدتر شود. این بدان معنا نیست که روش شما کار نمی کند. بعضی اوقات رفتارها قبل از بهتر شدن بدتر می شوند زیرا بچه ها نسبت به قوانین جدید و محدودیت های جدید واکنش نشان می دهند.

    قوانین خود را روشن کنید و برای نتیجه گرفتن با همسرتان هماهنگ باشید. در ضمن ، همیشه یادتان باشد مهارت های جدید به فرزند خود آموزش دهید تا بتواند یاد بگیرد که بهتر رفتار خود را مدیریت کند.

     

    بیشتر بخوانید
    16جولای

    10 نکته برای تبدیل شدن به یک مادر خوب

    جولای 16, 2019 وارش رنجبر کودک, نوجوان 35

     

    شاید شما کارهای چالش برانگیز بسیاری  را در زندگی انجام داده باشید ، اما اگر به تازگی مادر شوید ، می دانید که این وظایف در مقایسه با مادر بودن چیزی نبود. مادر شدن برای اولین بار یک کار هولناک است. دویدن به دنبال فرزندانتان برای هر کار کوچک ، شما را خسته می کند. شما پرستار او ، بهترین دوست ، آسایش دهنده ، مراقب و مهمترین فرد در کل جهان برای او هستید. آن شخص خاص بودن برای او برای شما هم بسیار مهم است ، بنابراین درک آن سخت نیست که احساس فشار کنید. در اینجا نکات اساسی وجود دارد که به شما کمک می کند مادر خوبی برای فرزند خود باشید.
    ویژگی های یک مادر خوب
    فقط سلامت فرزند شما نیست که اهمیت دارد بلکه رشد عاطفی و روحی او نیز به عهده شماست. نگاه فرزند شما به دنبال شما خواهد بود تا به او کمک کنید یاد بگیرد که چگونه می تواند به تنهایی در این جهان حرکت و زندگی کند.
    نگران نباشید، فقط آنچه را که برای شما و فرزندتان بهتر است انجام دهید و بدانید که همه سبک فرزند پروری خود را دارند. در اینجا خصوصیات کلی یک مادر خوب وجود دارد که می توانید به عنوان یک راهنما در سفر خود برای تبدیل شدن به یک مادر خوب استفاده کنید:

    1. صبور بودن
    صبور بودن ، تعریف یک مادر خوب است. با بزرگ شدن كودكان ، آنها سعي مي كنند درمورد دنيا اكتشاف كنند و بدانند. گاهی اوقات ، همزمان در حالی که می توانند چیزهای جدیدی را
    کشف کنند ، می توانند بسیار بی دقت باشند. بنابراین اگر آنها به دنبال تزئین دیوارها با هنر خود هستند و یا شیر را در سراسر فرش مورد علاقه خود می ریزند ، لطفاً صبور باشید. سر آنها فریاد نکشید. چند نفس عمیق بکشید و تمام تلاش خود را برای آرامش انجام دهید. صبر و شکیبایی هم برای شما و هم برای فرزندانتان خوب است زیرا آنها خصوصیاتی را که در شما و همسرتان می بینند انتخاب می کنند.

    2. دلگرم کننده بودن
    قبل از رسیدن به موفقیت در کارشان بارها و بارها شکست خواهند خورد ، خواه راه رفتن ، چهار دست و پا رفتن ، خوردن به تنهایی یا هر چیز دیگری که  آنها برایش تلاش می کنند باشد. این وظیفه شماست که حتی اگر بی نهایت شکست بخورند ، آنها را تشویق کنید. کودکانی که مادران پشتیبان و دلگرم کننده ای دارند ، می توانند شکست های خود را به آرامی انجام دهند و دوباره بدون پشیمانی آنها را امتحان کنند.آنها همچنین به طور کلی نسبت به دیگران دلگرم کننده و حمایت کننده تر خواهند شد.

     

     

    3. درک کردن
    این یکی از مهمترین خصوصیات یک مادر خوب است. شما باید برای گوش دادن به فرزندان خود وقت بگذارید و سعی کنید یک وضعیت را از دیدگاه آنها درک کنید. بچه های شما باید بدانند که می توانند برای هر کاری و در هر زمان به شما دسترسی پیدا کنند ، فارغ از سن آنها.

    4. محترم بودن
    فرزندان شما باید احترام گذاشتن به خود و دیگران را یاد بگیرند. آنچه شما برای به دست آوردن احترام فرزندتان انجام می دهید ، به نوبه خود به آنها می آموزد که به خودشان چگونه احترام بگذارند. کودکانی که احترام به خود را آموخته اند و می دانند چگونه به خود و دیگران احترام بگذارند شادتر ، سخاوتمندتر و قادر به پرورش روابط خوب هستند.

    5. مشارکت کردن
    در ضمن نظم دادن به فرزند خود ، فکر نکنید که لازم است به آنها معنای خاصی ببخشید.زندگی عادی خود را بکنید و بگذارید ببینند، آنها را به آرامی و با عشق منضبط کنید. آنچه مادر را، بزرگ می کند ، توانایی او در درک رفتار فرزندانش است اینکه درک میکنید بین شخصیت ورفتار آنها تمایز وجود دارد و کمکشان می کنید،وقتی در مورد نظم و انضباط فرزندان خود صحبت می کنید مواظب کلمات خود باشید ، در غیر این صورت آنها شما را جدی نمی گیرند.

    6. همیشگی بودن
    این که آیا شما یک مادر شاغل هستید یا یک مادر خانه دار، اهمیتی ندارد، آنچه مهم است اینست که باید برای فرزندان خود زمان کافی اختصاص دهید. شما باید به آنچه دوست دارند علاقه مند شوید و برای پیوند با آنها تلاش کنید. این باعث می شود فرزندان شما احساس مهم بودن داشته باشند و به نوبه خود اعتماد ، عزت نفس و عشق را بیاموزند.

     

     

    7. فروتن بودن
    این موضوعی است که شاید سخت باشد ، اما در صورت اشتباه رفتار کردن ، بررسی وضعیت و عذرخواهی از فرزندتان مهم است. این کار نه تنها باعث وخیم شدن اوضاع نمیشود بلکه درس ارزشمندی را نیز به فرزند شما می آموزد که همه مرتکب اشتباه می شوند و این تا زمانی که شما به اندازه کافی فروتن باشید تا اشتباهات خود را بپذیرید اشکالی ندارد. این کارتان باعث احترام زیادی از جانب آنها خواهد شد.

    8. منتور بودن
    با کمک به او در شناخت مهارت های خود ، به کودک خود کمک کنید تا اعتماد به نفس داشته باشد. همانطور که فرزند شما رشد می کند و به چیزهایی علاقه نشان می دهد ، وقت خود را برای آموزش واقعی او قرار دهید. برخی از بچه ها استعداد خود را از سنین پایین نشان می دهند. توجه کنید ، اگر فرزند شما استعداد خاصی دارد در پرورش مهارت و استعداد به او کمک کنید تا بتواند در زندگی خود مستقل و مثمر ثمر باشد.

    9. قابل دستیابی بودن
    برقراری ارتباط خوب در یک خانواده برای درک یکدیگر و ایجاد یک رابطه مطمئن و دوست داشتنی مهم است. کودکان در هر سنی باید احساس کنند که می توانند برای هر نوع مشکلی ، حتی برای مشکلاتی که حساس هستند ، به مادرشان نزدیک شوند. بنابراین ، از سنین پایین ارتباطات باز و صادقانه را پرورش دهید.

    10. قوی بودن
    مادر بودن می تواند شغل استرس زایی باشد. یک زن برای اینکه فرزندانی سالم و شاد داشته باشد ، باید حاضر باشد همه آنچه لازم است را انجام دهد. اطمینان حاصل کنید که در نگاه فرزندان خود قوی هستید زیرا تماشای زندگی روزمره زندگی شما همان چیزی است که باعث الهام بخشی آنها خواهد شد و به آنها درسهای ارزشمندی در مورد قدرت و چگونگی استقامت و بکارگیری آنها در زندگی روزمره می آموزد.

     

    ترجمه و گردآوری : وارش رنجبر

    بیشتر بخوانید
    10جولای

    چگونه به یک کودک عصبانی کمک کنیم؟

    جولای 10, 2019 وارش رنجبر کودک, نوجوان 42

     

    همه ما هر از گاهی عصبانی می شویم ، عصبانیت یک احساس عادی و بخشی از انسان بودن است. معمولاً وقتی اتفاق می افتد که احساس می کنیم باید از خود محافظت کنیم یا احساس می کنیم که مورد حمله قرار گرفته ایم. بنابراین مهم است که چگونه به کودک خشمگین کمک کنیم.
    برای سلامت هر انسانی بسیار مهم است که همه احساساتش شامل شادی ، غمگینی ، نگرانی ، ناراحتی و .. را بشناسد.
    عصبانیت اغلب اولین احساسی است که در هنگام صدمه ، ترس و ناامیدی ، توهین ، بی احترامی ، گرفتاری یا فشار به ما دست می دهد و پس از آن خشم یک واکنش به آن احساس عصبانیت است.

    شناخت احساس عصبانیت می تواند به کمرنگ شدن آن کمک کند

    کمک به بچه ها برای شناسایی ، کشف و ابراز احساساتشان به مراتب زمان بر است اما این کمک به آنها برای واکنش مناسب در برابر طغیان های عصبانیت وظیفه والدین است. حرف زدن با فرزند شما می تواند بسیار مفید باشد اگر بدانید چگونه و چه زمانی باید انجامش دهید:

    1.نسبت به عواطف کودکتان هشیار باشید.
    2.هر نوع عواطفی را فرصتی برای صمیمیت و آموزش ببینید.
    3.با همدلی به گفته های کودک گوش کنید و به احساسات او اعتبار ببخشید.
    4.به کودک کمک کنید تا عواطفش را نام گذاری کند.
    5.ضمن کمک به کودک برای حل مساله،حد تعیین کنید.

    این مدل رفتارهای مراقبتی به فرزند شما آرامش می بخشد و همچنین به آنها کمک می کند تا زبان مورد نظر خود را برای گفتن آنچه احساس میکنند پیدا کنند.

     


    مرزهای واضحی راجع به رفتار غیرقابل قبول تعیین کنید

    همه ما به مرزهایی احتیاج داریم که آنها به ما کمک می کنند تا بدانیم چه رفتاری مناسب است و چه رفتاری نیست. وقتی احساس عصبانیت می کنیم ، تعیین محدودیت ها قبل از بروز خشم بسیار مهم است تا مطمئن شویم که همه افراد در امان هستند.

     

    مرزهایی مانند مثالهای زیر می تواند کمک کننده باشد

    ضربه زدن، پرتاب کردن، شکستن اشیاء یا بی احترامی ما به خود یا دیگران در هنگام عصبانیت ممنوع است.

    سعی کنید فرزندان خود را در تنظیم این قوانین (هنگامی که آرام هستند) مشارکت دهید تا آنها را در ایجاد عواقب ناشی از رفتار خود درگیر کنید ، انجام این کار به این معنی خواهد بود که آنها بیشتر به قوانین احترام می گذارند.

     

    هرگز سعی نکنید با کودکی که عصبانی است ، بحث کنید

    هنگامی که عصبانیت اتفاق می افتد از صحبت کردن با او اجتناب کنید. کودکی که عصبانی است و کنترل خود را از دست داده است طبیعتا کنترل احساسات از دست او خارج می شود ،آن هنگام واقعاً زمان آن است که از گفت و گو فاصله بگیرد. تصدیق کنید که آنها ناراحت هستند و به آنها اطمینان دهید که تا زمانی که آرام شوند در کنار آنها خواهید ماند. صحبت کردن در مورد آنچه اتفاق افتاده است مهم است – اما صبر کنید تا کودک پس از حل و فصل خود هم راه حل هایی را پیدا کند.

    به آنها کمک کنید تا فعالیتی را انتخاب کنند که عصبانیت را کاهش دهد:

    به بالش فریاد بکشند (اگر تمایل به جیغ زدن دارند)
    کوسن ، بالش یا کیسه بوکس را ضرب و شتم کنند (اگر تمایل به زدن دارند)
    اما اگر پس از انجام تمام این راهکارها احساس می کنید فرزند و خانواده شما به پشتیبانی بیشتری احتیاج دارند ، از متخصص حرفه ای کمک بگیرید.

    ترجمه و گردآوری : وارش رنجبر

    بیشتر بخوانید
    08مه

    هوش عاطفی در کودکان و نوجوانان

    می 8, 2019 وارش رنجبر کودک, نوجوان 47

     

    این مجموعه به والدین کمک می کند فرزندان خود را مطابق با نیازهای متنوع و فزاینده جامعه امروز پرورش دهند.امروزه روش بزرگ کردن فرزند با گذشته فرق کرده است و از جهات  فراوانی نیز مشکل تر شده است. کلیدهای تربیت کودکان و نوجوانان،والدین امروز را مخاطب قرار می دهدو به مشکلات کنونی آنها پاسخ می گوید.

    بیشتر بخوانید
      12
    babybox-logo-70

    اطلاع از آخرین مطالب با عضویت در خبرنامه

    مطالب پربازدید

    مزایای تماس پوست به پوست با نوزاد تازه متولد شده

    آنچه والدین باید در مورد زردی بدانند

    کدام رژیم غذایی برای کاهش وزن مناسب است؟

    نوشیدن الکل در بارداری

    چگونه به یک کودک عصبانی کمک کنیم؟

    لینک های مفید

    صفحه اصلی

    بارداری و زایمان

    تغذیه و سلامت

    مراقبت از نوزاد

    تربیت صحیح کودک

      درباره ما
      تماس با ما
      قوانین