بیبی باکس بیبی باکس
  • صفحه اصلی
  • بارداری و زایمان
  • نوزاد
  • کودک
  • نوجوان
  • تغذیه و سلامت
  • سرگرمی و بازی
    ورود

    ورود

    بیبی باکس
    ورود

    ورود

    نوجوان

    01ژوئن

    8 راه برای جلوگیری از  قلدری در کودکان

    ژوئن 1, 2020 وارش رنجبر کودک, نوجوان 43

    نکاتی درباره بزرگ کردن کودکان مهربان و همدل

    هیچ چیز بدتر از تماس تلفنی از معلم یا مدیر مدرسه نیست که به شما اطلاع دهد فرزند شما در مدرسه بچه های دیگر را مورد آزار و اذیت قرار داده است. با وجود تمام تلاش های احتمالیتان ، ​​فرزند شما آموخته است که کنترل ، ارعاب و آزار و اذیت دیگران به او کمک می کند تا آنچه را می خواهد به دست آورد.

    این موضوع ممکن است تکان دهنده و غیرقابل تحمل به نظر برسد که کودکی که دوستش دارید برای رسیدن به خواسته هایش به قلدری برای دیگران متوسل شود. اما حقیقت این است که قلدرها به هر شکل و اندازه ای وجود دارند  و حتی بچه های بهترین والدین می توانند قلدر شوند ، به خصوص اگر فکر کنند می توانند با آنها فاصله بگیرند.

    هر کودکی قادر به قلدری کردن برای دیگران است ، حتی آن دسته از بچه ها که فاکتور خطری ندارند. اما ، مواردی وجود دارد که می توانید انجام دهید تا مطمئن شوید فرزند شما با احترام و مهربانی با دیگران رفتار می کند. در اینجا هشت روش وجود دارد که می توانید از قلدری کودک خود جلوگیری کنید.

     فرزند خود را دوست بدارید

    این کار به اندازه کافی ساده به نظر می رسد ، اما بسیاری از والدین به طور جدی در زندگی فرزندشان مشارکت نمی کنند. درعوض ، آنها زمان بیشتری را صرف کارگردانی و تصحیح اشکالات نسبت به گوش دادن و آشنایی با بچه های خود می کنند. خیلی مهم است که والدین به فعالیت ها و آموزش های فرزندان خود توجه کنند. بنابراین ، وقت بگذارید تا بفهمید فرزندان شما  چه کسانی هستند.

    به فرزند خود بیاموزید که به دیگران احترام بگذارد

    مطمئن شوید فرزند شما می داند که همه افراد منحصر به فرد هستند و با همه باید با مهربانی رفتار کرد. همچنین ، انتظارات روشنی را در مورد نحوه رفتار با مردم ، به ویژه کسانی که به نوعی با یکدیگر متفاوت هستند ، تنظیم کنید. اطمینان حاصل کنید که فرزندان شما می دانند که حتی اگر کسی را دوست ندارند ، این به معنای این نخواهد بود که حق دارند کسی را آزار دهند.باید به آنها آموزش دهید که هر شخصی سزاوار برخورد محترمانه است.

    پرخاشگری با خواهر و برادر را نادیده نگیرید

    در حالی که طبیعی است که خواهران و برادران یکدیگر را تا حدی  اذیت کنند ، رفتار مداوم نادرست ، چه کلامی و چه جسمی ، هرگز نباید نادیده گرفته شود. بسیاری اوقات ، بچه هایی که در خانه تحت فشار برادر و زورگوویی هایش باشند ، در مدرسه دیگران را مورد آزار و اذیت قرار می دهند. سایر اوقات ، خواهر و برادر غیر تهاجمی ، آن رفتار را به بچه های دیگر مدرسه منتقل می کنند. حتی اگر زورگویی به خانه محدود شود ، باید به زورگویی با خواهران و برادران رسیدگی شود زیرا عواقب قابل توجهی دارد.

    با دوستان فرزندتان آشنا شوید

    دوستان فرزندتان را به خانه خود دعوت کنید و یا از خانواده  آنها دعوت کنید تا با شما شام  بخورند. حتی هر از گاهی به کارپول ( به اشتراک گذاشتن یک خودرو به این هدف که مسیری را با بیش از یک نفر باهم سوار خودرو باشید می گویند) فکر کنید. شما در طی مسیر در وسیله نقلیه خود در مورد فرزندان ، دوستانشان و مدرسه  چیزهای زیادی خواهید فهمید و اگر فرزند شما با قلدری رفتار میکند یا با کودک قلدری دوستی برقرار کرده است ، حتماً با فرزند خود در مورد آنچه محترمانه و مهربانانه است و آنچه  غیر محترمانه است صحبت کنید.

    فقط مراقب باشید بیش از حد بر انتخاب فرزندتان کنترل نکنید زیرا این امر می تواند باعث آتش سوزی شود. بجای اینکه درخواست کنید با چه کسی وقت خود را سپری کند ، سعی کنید فرزندتان را از در دوستی هایش راهنمایی کنید. در ضمن مراقب رفتار محافظه کارانه ​​باشید. به یاد داشته باشید ، دوستان فرزندان شما غالباً تأثیر زیادی بر رفتار کودک شما می گذارند و فشار همسالان روی یکدیگر ، نیرویی بسیار قوی است.

    با بچه های خود در مورد قلدری صحبت کنید

    ارتباط مداوم ، کلید اصلی فرزندپروری خوب است و به ویژه در مورد پیشگیری از قلدری بسیار مهم است. به یاد داشته باشید ، شما نمی توانید فرزندان خود را از هرگونه نفوذ مخرب ایمن کنید ، اما می توانید با صحبت کردن با آنها در مورد زورگویی ، آنها را برای شرایط سخت آماده کنید. مطمئن باشید فرزندانتان می دانند که زندگی پر از تفاوت است. فقط اطمینان حاصل کنید که آنها می دانند که چگونه می توانند در این شرایط به طور مؤثر رفتار کنند. ضرب و شتم ، فریاد زدن و سرزنش کردن هرگز جواب نمی دهد.

    همدلی را پرورش دهید

    بسیاری از افراد قلدر توانایی همدلی ندارند. در نتیجه ،در فعالیت های بچه های خود مشارکت کنید تا بدانید که رفتار آنها چه تاثیری بر دیگران می گذارد. حتما از فرزندتان سؤال کنید که در یک وضعیت مشابه چگونه رفتار می کنند؟ و هنگامی که می بینند افراد دیگری صدمه دیده و یا به کمک نیاز دارند ، خاطرنشان کنید و فرزند خود را ترغیب کنید تا به نوعی کمک کننده باشند . راه دیگر برای ایجاد همدلی کمک به فرزند شما در پردازش احساسات خودش است. بسیاری اوقات ، درک این که دیگران چگونه احساس می کنند ، خیلی سخت است اما کمکشان کنید این کار باعث میشود  شناختن احساسات خودشان را در ابتدا یاد بگیرند. اگر کودک شما بتواند احساسات خود را شناسایی کند ، در این صورت او قادر به تشخیص احساسات دیگران خواهد بود.

     

    علائم زورگویی را بدانید

    دانستن علائم زورگویی نه تنها مهم است و می تواند از قلدری دیگران با کودک شما جلوگیری کند بلکه برای سلامتی و امنیت فرزند شما نیز مهم است. بعضی اوقات بچه ها دیگران را مورد آزار و اذیت قرار می دهند زیرا آنها نیز مورد آزار و اذیت قرار می گیرند یا گرفته اند. اطمینان حاصل کنید که اگر فرزند خود را در شرایط زورگویی مشاهده کردید چگونه می توانید چرخه زورگویی را متوقف کنید.

    هیچ چیز بدتر از تلاش برای مقابله با رفتار زورگویانه فرزند شما نیست در حالی که میبینید او دیگران را مورد آزار و اذیت قرار می دهد.

     

    فوراً به رفتار مشمول زورگویی پایان دهید

    اگر فهمید که فرزند شما قلدر است یا در فضای قلدر منشانه ای قرار دارد ، برای پایان دادن به زورگویی باید یکباره اقداماتی انجام دهید. شما باید اقدامات سریع با عواقب مناسب انجام دهید و اگر قلدری به مدرسه گزارش شد ، با مسئولان همکاری کنید تا هرگونه اعمال انضباطی را که فرزند شما دریافت می کند ، شما هم اعمال کنید. به همان اندازه که دشوار است ، مهم است که فرزندان شما به دلیل رفتار قلدری عواقب خود را دریافت کنند. سعی نکنید به آنها فرصت بدهید زیرا  آنها هرگز از این تجربه درس نخواهند گرفت.

     

     

     

    بیشتر بخوانید
    06آوریل

    چگونه به کودک خود درست صحبت کردن را بیاموزید

    آوریل 6, 2020 وارش رنجبر پدر و مادر, کودک, نوجوان 39

     

     

    صحبت کردن در مورد عقاید ، اظهار نظرهای ناراحت کننده و حرکات بی ادبانه توسط کودکان یک شکایت رایج در بین والدین است و در صورت عدم تأیید رفتار ممکن است باعث ایجاد برخی مشکلات در خانواده شود. والدین و مراقبین کودکان چه کاری می توانند برای متوقف کردن این رفتار غیرقابل قبول انجام دهند؟ در اینجا چند نکته آورده شده است:

    از آنچه در اطراف کودکتان اتفاق می افتد آگاه باشید

    چه نوع رفتارهایی با  فرزند شما صورت میگیرد ؟ چقدر طعنه ، دعوا و زبان نامناسب در معرض دید اوست ؟ کودکان از والدین خود الگوبرداری می کنند و اگر رفتارهای نامطلوبی از خود نشان می دهید ، پس کودک شما حتماً آنها را تکرار خواهد کرد. اگر اطمینان دارید خانه شما جایی نیست که فرزند شما از این گونه رفتارها در حال الگوبرداری  است ، به سایر محیط های او نیز توجه کنید ، مانند نحوه رفتار مراقبین او با یکدیگر  و نحوه صحبت بستگان با یکدیگر. اگر متوجه شدید که محیطی وجود دارد که رفتارهای بد از آنجا ناشی می شود ، ممکن است مجبور شوید محیط را تغییر دهید.

    به احساسات فرزندتان توجه کنید

    غالباً وقتی کودک با ناراحتی صحبت می کند ، واقعاً احساس خشم ، ناامیدی ، ترس یا صدمه کرده است . صحبت کردن با شما به او اطمینان می دهد که به او توجه خواهید کرد. ممکن است کودک شما احساس نادیده گرفته شدن یا رها شدن کند و فقط برای جلب توجه شما به آن رفتار متوسل شود.

    رفتار پیش بینی شده را ایجاد کنید و جایگزین های خود را ارائه دهید

    به بچه ها بیاموزید که صحبت کردن با چه ادبیاتی مجاز نیست و گزینه هایی را برای آنچه گفته شده مجاز است به او پیشنهاد دهید . به سادگی بگویید: “صحبت کردن به این روش مجاز نیست” و یک مثال مناسب برای بیان جمله را ارائه کنید. محکم  و قاطع باشید و این انتظارات را با همه مراقبین او هماهنگ کنید.

    ثبات ، کلید اصلی تغییر رفتار هاست. یک روش جایگزین و مودبانه برای استفاده از زبان به کودکان نشان دهید.

    پیامدهای را آموزش دهید

    این درس مهم باید به گونه ای انجام شود که توسط یک کودک درک شود. بنابراین بزرگسالان به سادگی می توانند بگویند: “من قصد ندارم با شما صحبت كنم یا تا زمانی که با این لحن با من صحبت کنید نمیتوانم گوش كنم. هنگامی كه تو لحن صحبت کردنت را  تغییر دهی ، من خوشحال می شوم كه گوش كنم.” والدین و مراقبین همیشه باید به کودک گوش دهند و توجه کنند که کودک لحن خود را تغییر دهد.

    روشهای مناسب ارتباطی را آموزش دهید

    بعضی اوقات ، کودکان واقعاً نمی دانند چگونه به درستی چیزی را بخواهند یا ارتباط برقرار کنند. در یک زمان و شرایط مناسب ( و نه وقتی کودک و بزرگسال یک مکالمه را باهم پشت سر گذاشته اند) ، با آرامش به یک کودک توضیح دهید که چگونه ارتباط صحیح برقرار کند. پاداش توانایی فرزند خود را به درستی با تقویت مثبت به او بدهید . با این حال ، مطمئن باشید که آنها درک می کنند که سؤال کردن با احترام هنوز هم لزوماً به معنای رسیدن به نتیجه مورد نظرشان نیست. از رفتارهای خوب فرزندتان ستایش کنید. مثلا شما می توانید بگویید “من واقعاً روشی را که شما برای بازی با  IPad  درخواست کرده اید را دوست دارم اما الان زمان شام است.”

    به فرزند خود بیاموزید که چگونه ناامیدی و ناکامی را برطرف کند

    بسیاری از اوقات صحبت کردن با کودک ممکن است باعث شود که احساس ناامیدی یا عصبانیت کند. به کودک خود روشهای مقابله یا حتی ابراز ناامیدی یا نارضایتی را بیاموزید. کودک خود را تشویق کنید تا ناامیدی و احساس غم و اندوه را ابراز کند و این احساسات را از بین نبرد تا بعداً منفجر نشود.

     بازی نقش

    او باید یاد بگیرد که واکنش ها / رفتارهای نامناسب همیشه با عذرخواهی و تلاش برای انتقال مجدد ارتباطات با لحنی غیر “تند” ادامه پیدا کند. با فرزندتان راه های جایگزین برای صحبت در موقعیت های خاص را بازی کنید و آن را سرگرم کننده و جذاب کنید. کودکان تمایل بیشتری به شرکت در بازی های احمقانه دارند و وقتی زمان برقراری ارتباط صحیح است ، بازی ها را به خاطر می آورند.

     

     

     

    بیشتر بخوانید
    14اکتبر

    تعیین بهترین راهها برای انضباط فرزندتان

    اکتبر 14, 2019 وارش رنجبر کودک, نوجوان 38

    خیلی مهم است که بدانید فقط یک روش درست برای نظم و انضباط در بچه ها وجود ندارد. روش های زیادی برای پرورش فرزند شاد و تبدیل شدن به یک فرد بزرگسال سالم وجود دارد.

    نظرات مختلفی در مورد اینکه رویکرد کدام روش مؤثرتر است یا انواع خاصی از نظم و انضباط در بچه ها چه تاثیری خواهد داشت ، وجود دارد ، بنابراین می توانید در مورد چگونگی تربیت فرزندان خود انتخاب های آگاهانه ای انجام دهید.

    در نهایت ، تلاش شما برای یافتن بهترین شیوه های نظم و انضباط باید در مورد پیدا کردن تکنیک های موثر آن باشد که برای خانواده شما قابلیت اجرایی داشته باشد. در اینجا پنج نکته وجود دارد که باید هنگام تصمیم گیری در مورد استراتژی های نظم و انضباط با فرزندان خود در نظر بگیرید.

    • حال و هوای فرزندتان را در نظر بگیرید

    خلق و خوی منحصر به فرد فرزند شما – همه توانایی ها ، ضعف ها و شخصیت او باید مورد توجه قرار گیرد –  آنچه برای یک کودک خوب است ، برای فرزند دیگر مؤثر نیست. برخی از بچه ها نیز نسبت به دیگران انگیزه بیشتری برای پاداش دارند. بنابراین وقت بگذارید تا واقعاً بفهمید که چه نوع روش هایی با کودک شما بهتر کار خواهد کرد.

    • خلق و خوی خود را در نظر بگیرید

    باید به خلق و خوی والدین نیز توجه شود و سپس ، تناسب بین خلق و خو ی خودتان و فرزند خود را بررسی کنید.

    به عنوان مثال ، اگر شما یک فرد ساکت و آرام هستید ، ممکن است رسیدگی به کودک خجالتی که از بازی با بلوک (جورچین)  لذت می برد ، آسان باشد. اما اگر کودکی با صدای زیاد و پر جنب و جوش دارید ، ممکن است مرتباً از سطح انرژی او غافل شوید.

    این می تواند به معنای این باشد که شما نسبت به رفتارهای خاص صبر کمتری دارید یا ممکن است به این معنا باشد که شما نسبت به برخی موارد بیش از حد سختگیر هستید. ایجاد آگاهی از خلق و خوی شما می تواند به فرزندآوری شما به روشی کمک کند که مهارتهای زندگی مورد نیاز خود را برای بزرگتر شدن به فرزندانتان آموزش دهد.

    همچنین مهم است که درباره خلق و خوی شریک زندگی خود نیز فکر کنید. اگر عقب نشینی کردید و شریک زندگی تان مانند بالا بود ، مهم است که یک استراتژی نظم و انضباط را پیدا کنید که برای هر دوی شما خوب باشد.

    • سبک تربیت خود را مشخص کنید

    چهار نوع اصلی از سبک های فرزندپروری وجود دارد. مقتدرانه ، سلطه گرا، بی تفاوت  و آسان گیر.

    مشخص کنید که در جهت کدام سبک حرکت می کنید. جوانب مثبت و منفی سبک فرزندپروری خود را ارزیابی کنید و تعیین کنید که آیا تغییراتی را که می خواهید در رویکرد خود برای نظم و انضباط ایجاد کنید امکان دارد یا خیر.

    تحقیقات نشان می دهد کودکانی که توسط والدین مقتدر پرورش یافته اند ، از نظر جسمی و عاطفی به بهترین وجه پیش میروند و بار می آیند. بنابراین در نظر بگیرید که چه گام هایی برای اتخاذ یک سبک فرزندپروری برداشته اید.

    •  پنج سبک نظم و انضباط را به خودتان آموزش دهید

    پنج نوع سبک اصلی برای نظم و انضباط وجود دارد. نظم و انضباط مثبت ، نظم و انضباط ملایم ، نظم مبتنی بر مرز ، اصلاح رفتار و مربیگری احساسات.

    مطمئناً زیرگروه های مختلفی وجود دارد و بعضی اوقات در کتابها یا نشریات مختلف نامهای دیگری به آنها داده می شود ، اما اینها انواع اصلی نظم و انضباط هستند. مساله اصلی این است که کدام استراتژی نظم و انضباط را استفاده کنید و کدام یک از آنها برای فرزندتان موثرترین است . باید فکر کنید شاید ترکیبی از چندین  سبک در مدیریت رفتار فرزند شما مؤثر باشد.

    •  استراتژی های مختلف انضباطی را آزمایش کنید

    بسته به سطح بلوغ و شرایط زندگی ، نیازهای انضباطی فرزند شما به مرور زمان تغییر می کند. یک استراتژی انضباطی که اکنون کار می کند ممکن است سال آینده عملی نباشد. به همین دلیل مهم است که همیشه با یک استراتژی جایگزین آماده باشید.

    هنگام امتحان کردن تاکتیک های جدید نظم و انضباط ، مانند نادیده گرفتن برخی از رفتارها یا از بین بردن امتیازات ، ممکن است رفتار فرزندتان قبل از بهتر شدن کمی بدتر شود. این بدان معنا نیست که روش شما کار نمی کند. بعضی اوقات رفتارها قبل از بهتر شدن بدتر می شوند زیرا بچه ها نسبت به قوانین جدید و محدودیت های جدید واکنش نشان می دهند.

    قوانین خود را روشن کنید و برای نتیجه گرفتن با همسرتان هماهنگ باشید. در ضمن ، همیشه یادتان باشد مهارت های جدید به فرزند خود آموزش دهید تا بتواند یاد بگیرد که بهتر رفتار خود را مدیریت کند.

     

    بیشتر بخوانید
    16جولای

    10 نکته برای تبدیل شدن به یک مادر خوب

    جولای 16, 2019 وارش رنجبر کودک, نوجوان 35

     

    شاید شما کارهای چالش برانگیز بسیاری  را در زندگی انجام داده باشید ، اما اگر به تازگی مادر شوید ، می دانید که این وظایف در مقایسه با مادر بودن چیزی نبود. مادر شدن برای اولین بار یک کار هولناک است. دویدن به دنبال فرزندانتان برای هر کار کوچک ، شما را خسته می کند. شما پرستار او ، بهترین دوست ، آسایش دهنده ، مراقب و مهمترین فرد در کل جهان برای او هستید. آن شخص خاص بودن برای او برای شما هم بسیار مهم است ، بنابراین درک آن سخت نیست که احساس فشار کنید. در اینجا نکات اساسی وجود دارد که به شما کمک می کند مادر خوبی برای فرزند خود باشید.
    ویژگی های یک مادر خوب
    فقط سلامت فرزند شما نیست که اهمیت دارد بلکه رشد عاطفی و روحی او نیز به عهده شماست. نگاه فرزند شما به دنبال شما خواهد بود تا به او کمک کنید یاد بگیرد که چگونه می تواند به تنهایی در این جهان حرکت و زندگی کند.
    نگران نباشید، فقط آنچه را که برای شما و فرزندتان بهتر است انجام دهید و بدانید که همه سبک فرزند پروری خود را دارند. در اینجا خصوصیات کلی یک مادر خوب وجود دارد که می توانید به عنوان یک راهنما در سفر خود برای تبدیل شدن به یک مادر خوب استفاده کنید:

    1. صبور بودن
    صبور بودن ، تعریف یک مادر خوب است. با بزرگ شدن كودكان ، آنها سعي مي كنند درمورد دنيا اكتشاف كنند و بدانند. گاهی اوقات ، همزمان در حالی که می توانند چیزهای جدیدی را
    کشف کنند ، می توانند بسیار بی دقت باشند. بنابراین اگر آنها به دنبال تزئین دیوارها با هنر خود هستند و یا شیر را در سراسر فرش مورد علاقه خود می ریزند ، لطفاً صبور باشید. سر آنها فریاد نکشید. چند نفس عمیق بکشید و تمام تلاش خود را برای آرامش انجام دهید. صبر و شکیبایی هم برای شما و هم برای فرزندانتان خوب است زیرا آنها خصوصیاتی را که در شما و همسرتان می بینند انتخاب می کنند.

    2. دلگرم کننده بودن
    قبل از رسیدن به موفقیت در کارشان بارها و بارها شکست خواهند خورد ، خواه راه رفتن ، چهار دست و پا رفتن ، خوردن به تنهایی یا هر چیز دیگری که  آنها برایش تلاش می کنند باشد. این وظیفه شماست که حتی اگر بی نهایت شکست بخورند ، آنها را تشویق کنید. کودکانی که مادران پشتیبان و دلگرم کننده ای دارند ، می توانند شکست های خود را به آرامی انجام دهند و دوباره بدون پشیمانی آنها را امتحان کنند.آنها همچنین به طور کلی نسبت به دیگران دلگرم کننده و حمایت کننده تر خواهند شد.

     

     

    3. درک کردن
    این یکی از مهمترین خصوصیات یک مادر خوب است. شما باید برای گوش دادن به فرزندان خود وقت بگذارید و سعی کنید یک وضعیت را از دیدگاه آنها درک کنید. بچه های شما باید بدانند که می توانند برای هر کاری و در هر زمان به شما دسترسی پیدا کنند ، فارغ از سن آنها.

    4. محترم بودن
    فرزندان شما باید احترام گذاشتن به خود و دیگران را یاد بگیرند. آنچه شما برای به دست آوردن احترام فرزندتان انجام می دهید ، به نوبه خود به آنها می آموزد که به خودشان چگونه احترام بگذارند. کودکانی که احترام به خود را آموخته اند و می دانند چگونه به خود و دیگران احترام بگذارند شادتر ، سخاوتمندتر و قادر به پرورش روابط خوب هستند.

    5. مشارکت کردن
    در ضمن نظم دادن به فرزند خود ، فکر نکنید که لازم است به آنها معنای خاصی ببخشید.زندگی عادی خود را بکنید و بگذارید ببینند، آنها را به آرامی و با عشق منضبط کنید. آنچه مادر را، بزرگ می کند ، توانایی او در درک رفتار فرزندانش است اینکه درک میکنید بین شخصیت ورفتار آنها تمایز وجود دارد و کمکشان می کنید،وقتی در مورد نظم و انضباط فرزندان خود صحبت می کنید مواظب کلمات خود باشید ، در غیر این صورت آنها شما را جدی نمی گیرند.

    6. همیشگی بودن
    این که آیا شما یک مادر شاغل هستید یا یک مادر خانه دار، اهمیتی ندارد، آنچه مهم است اینست که باید برای فرزندان خود زمان کافی اختصاص دهید. شما باید به آنچه دوست دارند علاقه مند شوید و برای پیوند با آنها تلاش کنید. این باعث می شود فرزندان شما احساس مهم بودن داشته باشند و به نوبه خود اعتماد ، عزت نفس و عشق را بیاموزند.

     

     

    7. فروتن بودن
    این موضوعی است که شاید سخت باشد ، اما در صورت اشتباه رفتار کردن ، بررسی وضعیت و عذرخواهی از فرزندتان مهم است. این کار نه تنها باعث وخیم شدن اوضاع نمیشود بلکه درس ارزشمندی را نیز به فرزند شما می آموزد که همه مرتکب اشتباه می شوند و این تا زمانی که شما به اندازه کافی فروتن باشید تا اشتباهات خود را بپذیرید اشکالی ندارد. این کارتان باعث احترام زیادی از جانب آنها خواهد شد.

    8. منتور بودن
    با کمک به او در شناخت مهارت های خود ، به کودک خود کمک کنید تا اعتماد به نفس داشته باشد. همانطور که فرزند شما رشد می کند و به چیزهایی علاقه نشان می دهد ، وقت خود را برای آموزش واقعی او قرار دهید. برخی از بچه ها استعداد خود را از سنین پایین نشان می دهند. توجه کنید ، اگر فرزند شما استعداد خاصی دارد در پرورش مهارت و استعداد به او کمک کنید تا بتواند در زندگی خود مستقل و مثمر ثمر باشد.

    9. قابل دستیابی بودن
    برقراری ارتباط خوب در یک خانواده برای درک یکدیگر و ایجاد یک رابطه مطمئن و دوست داشتنی مهم است. کودکان در هر سنی باید احساس کنند که می توانند برای هر نوع مشکلی ، حتی برای مشکلاتی که حساس هستند ، به مادرشان نزدیک شوند. بنابراین ، از سنین پایین ارتباطات باز و صادقانه را پرورش دهید.

    10. قوی بودن
    مادر بودن می تواند شغل استرس زایی باشد. یک زن برای اینکه فرزندانی سالم و شاد داشته باشد ، باید حاضر باشد همه آنچه لازم است را انجام دهد. اطمینان حاصل کنید که در نگاه فرزندان خود قوی هستید زیرا تماشای زندگی روزمره زندگی شما همان چیزی است که باعث الهام بخشی آنها خواهد شد و به آنها درسهای ارزشمندی در مورد قدرت و چگونگی استقامت و بکارگیری آنها در زندگی روزمره می آموزد.

     

    ترجمه و گردآوری : وارش رنجبر

    بیشتر بخوانید
    10جولای

    چگونه به یک کودک عصبانی کمک کنیم؟

    جولای 10, 2019 وارش رنجبر کودک, نوجوان 42

     

    همه ما هر از گاهی عصبانی می شویم ، عصبانیت یک احساس عادی و بخشی از انسان بودن است. معمولاً وقتی اتفاق می افتد که احساس می کنیم باید از خود محافظت کنیم یا احساس می کنیم که مورد حمله قرار گرفته ایم. بنابراین مهم است که چگونه به کودک خشمگین کمک کنیم.
    برای سلامت هر انسانی بسیار مهم است که همه احساساتش شامل شادی ، غمگینی ، نگرانی ، ناراحتی و .. را بشناسد.
    عصبانیت اغلب اولین احساسی است که در هنگام صدمه ، ترس و ناامیدی ، توهین ، بی احترامی ، گرفتاری یا فشار به ما دست می دهد و پس از آن خشم یک واکنش به آن احساس عصبانیت است.

    شناخت احساس عصبانیت می تواند به کمرنگ شدن آن کمک کند

    کمک به بچه ها برای شناسایی ، کشف و ابراز احساساتشان به مراتب زمان بر است اما این کمک به آنها برای واکنش مناسب در برابر طغیان های عصبانیت وظیفه والدین است. حرف زدن با فرزند شما می تواند بسیار مفید باشد اگر بدانید چگونه و چه زمانی باید انجامش دهید:

    1.نسبت به عواطف کودکتان هشیار باشید.
    2.هر نوع عواطفی را فرصتی برای صمیمیت و آموزش ببینید.
    3.با همدلی به گفته های کودک گوش کنید و به احساسات او اعتبار ببخشید.
    4.به کودک کمک کنید تا عواطفش را نام گذاری کند.
    5.ضمن کمک به کودک برای حل مساله،حد تعیین کنید.

    این مدل رفتارهای مراقبتی به فرزند شما آرامش می بخشد و همچنین به آنها کمک می کند تا زبان مورد نظر خود را برای گفتن آنچه احساس میکنند پیدا کنند.

     


    مرزهای واضحی راجع به رفتار غیرقابل قبول تعیین کنید

    همه ما به مرزهایی احتیاج داریم که آنها به ما کمک می کنند تا بدانیم چه رفتاری مناسب است و چه رفتاری نیست. وقتی احساس عصبانیت می کنیم ، تعیین محدودیت ها قبل از بروز خشم بسیار مهم است تا مطمئن شویم که همه افراد در امان هستند.

     

    مرزهایی مانند مثالهای زیر می تواند کمک کننده باشد

    ضربه زدن، پرتاب کردن، شکستن اشیاء یا بی احترامی ما به خود یا دیگران در هنگام عصبانیت ممنوع است.

    سعی کنید فرزندان خود را در تنظیم این قوانین (هنگامی که آرام هستند) مشارکت دهید تا آنها را در ایجاد عواقب ناشی از رفتار خود درگیر کنید ، انجام این کار به این معنی خواهد بود که آنها بیشتر به قوانین احترام می گذارند.

     

    هرگز سعی نکنید با کودکی که عصبانی است ، بحث کنید

    هنگامی که عصبانیت اتفاق می افتد از صحبت کردن با او اجتناب کنید. کودکی که عصبانی است و کنترل خود را از دست داده است طبیعتا کنترل احساسات از دست او خارج می شود ،آن هنگام واقعاً زمان آن است که از گفت و گو فاصله بگیرد. تصدیق کنید که آنها ناراحت هستند و به آنها اطمینان دهید که تا زمانی که آرام شوند در کنار آنها خواهید ماند. صحبت کردن در مورد آنچه اتفاق افتاده است مهم است – اما صبر کنید تا کودک پس از حل و فصل خود هم راه حل هایی را پیدا کند.

    به آنها کمک کنید تا فعالیتی را انتخاب کنند که عصبانیت را کاهش دهد:

    به بالش فریاد بکشند (اگر تمایل به جیغ زدن دارند)
    کوسن ، بالش یا کیسه بوکس را ضرب و شتم کنند (اگر تمایل به زدن دارند)
    اما اگر پس از انجام تمام این راهکارها احساس می کنید فرزند و خانواده شما به پشتیبانی بیشتری احتیاج دارند ، از متخصص حرفه ای کمک بگیرید.

    ترجمه و گردآوری : وارش رنجبر

    بیشتر بخوانید
    08مه

    هوش عاطفی در کودکان و نوجوانان

    می 8, 2019 وارش رنجبر کودک, نوجوان 47

     

    این مجموعه به والدین کمک می کند فرزندان خود را مطابق با نیازهای متنوع و فزاینده جامعه امروز پرورش دهند.امروزه روش بزرگ کردن فرزند با گذشته فرق کرده است و از جهات  فراوانی نیز مشکل تر شده است. کلیدهای تربیت کودکان و نوجوانان،والدین امروز را مخاطب قرار می دهدو به مشکلات کنونی آنها پاسخ می گوید.

    بیشتر بخوانید
    babybox-logo-70

    اطلاع از آخرین مطالب با عضویت در خبرنامه

    مطالب پربازدید

    مزایای تماس پوست به پوست با نوزاد تازه متولد شده

    آنچه والدین باید در مورد زردی بدانند

    کدام رژیم غذایی برای کاهش وزن مناسب است؟

    نوشیدن الکل در بارداری

    چگونه به یک کودک عصبانی کمک کنیم؟

    لینک های مفید

    صفحه اصلی

    بارداری و زایمان

    تغذیه و سلامت

    مراقبت از نوزاد

    تربیت صحیح کودک

      درباره ما
      تماس با ما
      قوانین