صحبت کردن در مورد عقاید ، اظهار نظرهای ناراحت کننده و حرکات بی ادبانه توسط کودکان یک شکایت رایج در بین والدین است و در صورت عدم تأیید رفتار ممکن است باعث ایجاد برخی مشکلات در خانواده شود. والدین و مراقبین کودکان چه کاری می توانند برای متوقف کردن این رفتار غیرقابل قبول انجام دهند؟ در اینجا چند نکته آورده شده است:
از آنچه در اطراف کودکتان اتفاق می افتد آگاه باشید
چه نوع رفتارهایی با فرزند شما صورت میگیرد ؟ چقدر طعنه ، دعوا و زبان نامناسب در معرض دید اوست ؟ کودکان از والدین خود الگوبرداری می کنند و اگر رفتارهای نامطلوبی از خود نشان می دهید ، پس کودک شما حتماً آنها را تکرار خواهد کرد. اگر اطمینان دارید خانه شما جایی نیست که فرزند شما از این گونه رفتارها در حال الگوبرداری است ، به سایر محیط های او نیز توجه کنید ، مانند نحوه رفتار مراقبین او با یکدیگر و نحوه صحبت بستگان با یکدیگر. اگر متوجه شدید که محیطی وجود دارد که رفتارهای بد از آنجا ناشی می شود ، ممکن است مجبور شوید محیط را تغییر دهید.
به احساسات فرزندتان توجه کنید
غالباً وقتی کودک با ناراحتی صحبت می کند ، واقعاً احساس خشم ، ناامیدی ، ترس یا صدمه کرده است . صحبت کردن با شما به او اطمینان می دهد که به او توجه خواهید کرد. ممکن است کودک شما احساس نادیده گرفته شدن یا رها شدن کند و فقط برای جلب توجه شما به آن رفتار متوسل شود.
رفتار پیش بینی شده را ایجاد کنید و جایگزین های خود را ارائه دهید
به بچه ها بیاموزید که صحبت کردن با چه ادبیاتی مجاز نیست و گزینه هایی را برای آنچه گفته شده مجاز است به او پیشنهاد دهید . به سادگی بگویید: “صحبت کردن به این روش مجاز نیست” و یک مثال مناسب برای بیان جمله را ارائه کنید. محکم و قاطع باشید و این انتظارات را با همه مراقبین او هماهنگ کنید.
ثبات ، کلید اصلی تغییر رفتار هاست. یک روش جایگزین و مودبانه برای استفاده از زبان به کودکان نشان دهید.
پیامدهای را آموزش دهید
این درس مهم باید به گونه ای انجام شود که توسط یک کودک درک شود. بنابراین بزرگسالان به سادگی می توانند بگویند: “من قصد ندارم با شما صحبت كنم یا تا زمانی که با این لحن با من صحبت کنید نمیتوانم گوش كنم. هنگامی كه تو لحن صحبت کردنت را تغییر دهی ، من خوشحال می شوم كه گوش كنم.” والدین و مراقبین همیشه باید به کودک گوش دهند و توجه کنند که کودک لحن خود را تغییر دهد.
روشهای مناسب ارتباطی را آموزش دهید
بعضی اوقات ، کودکان واقعاً نمی دانند چگونه به درستی چیزی را بخواهند یا ارتباط برقرار کنند. در یک زمان و شرایط مناسب ( و نه وقتی کودک و بزرگسال یک مکالمه را باهم پشت سر گذاشته اند) ، با آرامش به یک کودک توضیح دهید که چگونه ارتباط صحیح برقرار کند. پاداش توانایی فرزند خود را به درستی با تقویت مثبت به او بدهید . با این حال ، مطمئن باشید که آنها درک می کنند که سؤال کردن با احترام هنوز هم لزوماً به معنای رسیدن به نتیجه مورد نظرشان نیست. از رفتارهای خوب فرزندتان ستایش کنید. مثلا شما می توانید بگویید “من واقعاً روشی را که شما برای بازی با IPad درخواست کرده اید را دوست دارم اما الان زمان شام است.”
به فرزند خود بیاموزید که چگونه ناامیدی و ناکامی را برطرف کند
بسیاری از اوقات صحبت کردن با کودک ممکن است باعث شود که احساس ناامیدی یا عصبانیت کند. به کودک خود روشهای مقابله یا حتی ابراز ناامیدی یا نارضایتی را بیاموزید. کودک خود را تشویق کنید تا ناامیدی و احساس غم و اندوه را ابراز کند و این احساسات را از بین نبرد تا بعداً منفجر نشود.
بازی نقش
او باید یاد بگیرد که واکنش ها / رفتارهای نامناسب همیشه با عذرخواهی و تلاش برای انتقال مجدد ارتباطات با لحنی غیر “تند” ادامه پیدا کند. با فرزندتان راه های جایگزین برای صحبت در موقعیت های خاص را بازی کنید و آن را سرگرم کننده و جذاب کنید. کودکان تمایل بیشتری به شرکت در بازی های احمقانه دارند و وقتی زمان برقراری ارتباط صحیح است ، بازی ها را به خاطر می آورند.